Ik heb een bepaalde kijk op de wereld. En die spreek ik uit.
Jij hebt een bepaalde kijk op de wereld. Spreek jij je uit?
Onze kijk op de wereld kan verschillen. Niets mis mee.
Misschien zit jij dichter bij de waarheid dan ik. Dan kan ik dichter bij de waarheid komen door goed naar jou te luisteren, daar goed over na te denken en me door jou te laten helpen de onwaarheden in mijn eigen kijk op de wereld te ontdekken en onder ogen te zien.
Misschien zit ik dichter bij de waarheid dan jij. Dan kan jij dichter bij de waarheid komen door goed naar mij te luisteren, daar goed over na te denken en je door mij te laten helpen de onwaarheden in je eigen kijk op de wereld te ontdekken en onder ogen te zien.
Hoe gaan we met elkaar om?
Hoe gaan we met elkaar om als er een verschil is in onze kijk op de wereld? Een paar dagen geleden vond ik Graham’s Hierarchy of Disagreement.
Het valt mij namelijk op dat mensen steeds meer persoonlijk worden aangevallen als ze hun kijk op de wereld uitspreken. Ik wilde wat beter snappen hoe dat zit en dit is wat ik vond.
Op de man spelen
Als je mensen een mafklapper, infantiel of een zeurpiet gaat noemen dan ben je bezig met Name-calling, schelden dus. Niet zo effectief.
Wat je ook veel ziet is dat men de ander in diskrediet probeert te brengen door te twijfelen aan goede bedoelingen, door te wijzen op fouten uit het verleden, door het denigreren van vroegere prestaties of de associatie met “foute relaties”. Dit wordt Ad Hominem genoemd en komt heel veel voor, zowel op social media als in de main stream media.
Als laatste vorm van op de man spelen kun je het nog hebben over de toon waarop iets wordt gezegd of geschreven. Interessant als observatie maar veel verder kom je er niet mee.
De bal spelen
De eerste vorm van de bal spelen is het uiten van je eigen mening. Super belangrijk als eerste stap om de waarheid te leren kennen. Als we niet weten waar de contradicties zijn weten we niet waar we de onwaarheid moeten zoeken.
Daarom hebben wij ook het recht op meningsuiting!
Het is de eerste stap naar waarheidsvinding.
Iedereen heeft het recht op een mening. Maar is het de waarheid? Om daar achter te komen is het nodig om je kaarten op tafel te leggen en je mening te onderbouwen met feiten en cijfers. Dan heb je een tegenargument
Als de kaarten op tafel liggen kun je gaan onderzoeken waar de fouten, de onwaarheden zitten. Welke argumenten kunnen weerlegd worden met bijvoorbeeld feiten, cijfers of logica? Op welke vragen hebben we nog geen antwoord en hoe kunnen we, bijvoorbeeld met een experiment, nieuwe feiten en cijfers verkrijgen?
Uiteindelijk kun je dan tot een punt komen waarop een centraal argument weerlegd kan worden waarmee zeker wordt dat de betreffende zienswijze, de desbetreffende mening, niet de waarheid kan zijn.
De waarheid is een Emergent Property
Zoals je uit het bovenstaande kunt afleiden is de waarheid niet bij voorbaat duidelijk. Je moet op zoek gaan naar de waarheid. Als alle onwaarheden weggefilterd zijn dan moet wat er overblijft wel de waarheid zijn. Dit is de basis van wetenschap, het scheppen van weten.
When you have eliminated the impossible, whatever remains, however improbable, must be the truth.
Sherlock Holmes
Censuur
Daarom is censuur ook zo schadelijk, het snijdt de weg naar waarheidsvinding af. Daarom is censuur voor mij een absolute red flag.
Als iemands mening niet meer gehoord mag worden dan kan ik niet anders dan er van uitgaan dat iemand een onwaarheid als de waarheid wil doen gelden.
Als iemands mening niet meer gehoord mag worden dan kan ik niet anders dan er van uitgaan dat die mening dichter bij de waarheid ligt dan de narrative die ik wel mag horen.
Als iemands mening niet meer gehoord mag worden dan kan ik niet anders dan er van uitgaan dat de mening die ik wel mag horen propaganda is.
Ik zie veel censuur.
Ik zie veel propaganda.
Word ik daar beter van?
Of iemand anders?
Leave a Reply